Klasyfikacja przewlekłych zaburzeń żylnych
W roku 1994 międzynarodowy komitet ad hoc Amerykańskiego Forum Żylnego (American Venous Forum; AVF) opracował kompleksowy system klasyfikacji przewlekłych zaburzeń żylnych (CEAP), który stanowi do dziś zbiór akceptowanych standardów klasyfikacji przewlekłych zaburzeń żylnych. Skalę CEAP opublikowano następnie w 26 czasopismach i książkach w dziewięciu językach, co czyni ją jednym z najbardziej uniwersalnych jak i rozpowszechnionych dokumentów odnoszących się do klasyfikacji przewlekłej choroby żylnej (PCHŻ). Jej zadaniem jest przede wszystkim ujednolicenie zasad zgłaszania i leczenia różnorodnych objawów przewlekłych chorób żylnych. CEAP pozwala na postawienie jednolitej diagnozy i porównanie populacji pacjentów.
Podstawy klasyfikacji CEAP zawierają opis klasy klinicznej (c) na podstawie obiektywnych oznak, etiologii (E), anatomicznego rozkładu refluksu (A) i niedrożności w żyłach powierzchownych, głębokich i przebijających oraz stojącej za nimi patofizjologii (P), spowodowanej zarówno refluksem, jak i zahamowaniem przepływu w naczyniu (1).
Wyróżnia się siedem klinicznych kategorii:
Tabela
- CO – Niewidoczne lub niewyczuwalne objawy choroby żylnej
- C1 – Teleangiektazje lub żyły siatkowate
- C2 – Żylaki
- C3 – Obrzęk
- C4a – Pigmentacja lub egzema
- C4b – Przewlekła niewydolność żylna lub atrofia biała
- C5 – Zaleczone owrzodzenie żylne
- C6 – Aktywne owrzodzenie żylne
- S = Objawowa, w tym ból, ciasnota, podrażnienie skóry, uczucie ciężkości i skurcze mięśni oraz inne dolegliwości, które są powiązane z zaburzeniami żylnymi
- A = Bezobjawowa
| Klasyfikacja etiologiczna | Klasyfikacja anatomiczna | Patofizjologia |
| Ec: wrodzona | As: żyły powierzchowne | Pr: refluks |
| Ep: pierwotne | Ap: żyły perforujące | Po: niedrożność |
| Es: wtórne | Ad: żyły głębokie | Pr,o: refluks i niedrożność |
| En: przyczyna żylna nie została zidentyfikowana | An: nie określono lokalizacji żylnej | Pn: nie zidentyfikowano patofizjologii żylnej |
W 2004 r. dokonano rewizji skali, która jest obecnie powszechnie przyjętym systemem klasyfikacji stosowanym w zarówno w praktyce klinicznej jak i badaniach klinicznych dotyczących PChŻ.
Źródło: Wytyczne postępowania klinicznego Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej (ESVS, European Society for Vascular Surgery 2015)